Urodziła się w Krystynopolu na ziemi lwowskiej. Przesiedleńcze losy rzuciły całą rodzinę w Bieszczady, z którymi jest emocjonalnie związana do dziś. Zajmowała się sprawami kultury, a pracując w Nadmorskim Parku Krajobrazowym – ochroną przyrody. Od 2000 mieszka w Toruniu. Za swoje miejsce na ziemi niezmiennie uznaje Bieszczady z ich magią, bogactwem natury, nieodkrytym do końca magnetyzmem przyciągającym spragnionych niezwykłych przeżyć i odczuć – tęskniących za „jednoczesnym dotykiem nieba i ziemi”…
Jej wiersze o górach przeplatają się z refleksjami o codzienności. W maju 2004 roku ukazał się pierwszy tomik zatytułowany „Szlakiem”. W tej niewielkiej książeczce zebrano pierwsze wiersze autorki podzielone na dwie części – „Szlakiem przez Bieszczad” oraz „Szlakiem przez życie”. Wkrótce po ukazaniu się zbiorku, na Festiwalu Bieszczadzkie Anioły, autorka zdobyła pierwszą nagrodę w Konkursie Jednego Wiersza za utwór pt. „Chrystus Bieszczadzki”. W tym samym roku autorka nawiązała kontakt z zespołem Małżeństwo z Rozsądku. Roczna współpraca zaowocowała tekstami piosenek dla zespołu. Trzy z nich – Bosonogie Anioły, Jaka jesteś po latach i List z szuflady – ukazały się na wydanej w październiku 2005 roku płycie zatytułowanej „Hotelik Spóźnionych Miłości” i aż pięć na kolejnej „Labirynt wspomnień”. Wiele nowych wierszy zostało już opracowanych muzycznie, są śpiewane na koncertach i stanowią materiał na kolejną płytę zespołu.
Po teksty autorki sięgają też inne liczące się i popularne obecnie zespoły z „krainy łagodności”- Dom o Zielonych Progach (na płytach „Tatika” oraz „Łódki Marzeń”), Cisza jak Ta (płyta „Nasze Światy” oraz w całości oparta o teksty Wiesławy Kwinto – Koczan „Wuka”), Siudma Góra (na płycie „Daleko do gwiazd”), Leonard Luther i Własny Port (na płycie „Live”), Nad Porami Roku (na składance „W górach jest wszystko co kocham, cz. VIII” oraz pierwszej autorskiej płycie „Przytul mnie”), Pod Jednym Dachem, Bez Zobowiązań, Wołosatki, Sławek Kusz i inni. Można je usłyszeć także wśród konkursowych zmagań na różnych scenach i festiwalach.
Od debiutu w 2004 roku ukazały się dwa kolejne tomiki „Nocne niebo śpiewa Aniołami” (2008) oraz „Zawrócić” (2010). Aż pięć wierszy Wiesławy Kwinto – Koczan znalazło się w antologii poezji bieszczadzkiej zatytułowanej „Natchnieni Bieszczadem” Wydawnictwa Libra. W 2011 roku autorka miała zaszczyt być jednym z artystów prezentujących swoją twórczość na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Poetyckiej „Nastroje” w Katowicach, obok Stanisława Soyki, Renaty Przemyk, Marka Andrzejewskiego, Lidii Jazgar…
Wiersze autorki publikuje „Gazeta Bieszczadzka”, magazyn „Bieszczady”, a wiele z nich znalazło swoje miejsce w różnych wydawnictwach – górskich folderach, książkach o tematyce turystycznej i przyrodniczej, biuletynach organizacji związanych z górami i ochroną przyrody. Wiesława Kwinto – Koczan często spotyka się ze swoimi sympatykami na spotkaniach autorskich.
Bieszczadzkie misterium
Msza jesienna
o spóźnionym świcie
mglisty opar
biała komża
dym kadzidła
leśne dzwonki
głoszą podniesienie
moja wina
nasza wina
moja skrucha
przekazuję bukom
znak pokoju
powalone drzewa
na kolanach
na Golgotę
na pożytek
młodnikowi